आम्हा दोघांच्या घरांमध्ये एक प्राचीन कुंपण ; कधी घातले, कुणी घातले आणि मुख्य म्हणजे का घातले... ठाऊक नाही ! पण त्याचे घर तिकडचे आणि माझे इकडचे, इतके मात्र पक्के ठाऊक. त्याला त्याचे आवार सुंदर हवे, आणि मला माझे. कुंपणाच्या माझ्या बाजूने एक एक काटा उपसून त्याच्या आवारात भिरकावला, आणि फक्त फुले शिल्लक ठेवली. त्यानेही तिकडच्या बाजूने नेमके तसेच केले असावे. आता माझ्या आवारात विविधरंगी फुलांचा सडा ! कुंपणावरुन डोकावून पाहिले तर मी फेकलेले काटे तो कुरवाळतो आहे. त्याने माझ्या हातातील फुलांकडे पाहिले, आणि हसून म्हटले, ’वेड्या, फुले सोडून काटे का कुरवाळतो आहेस.’ आता आम्ही दोघेही दिङ्मूढ. ऐतिहासिक कुंपण कुरवाळताना हे काट्या-फुलांचे गणित दोन्ही आवारात कसे चुकते आहे ?
- oOo -
’वेचित चाललो...’ वर :   
माझा बाप       स्वप्न-वास्तव-सत्ता       साहित्याचे भवितव्य       चिमण्या - ३ : निरोप       अस्याः शुल्कं प्रदास्यन्ति नृपा       चिमण्या - २ : दुरावा       बेकी म्हणे...       चिमण्या - १ : सहजीवन       वेचताना... : चिमण्या       ‘लॉरेन्स आला रेऽऽ आलाऽ’ अर्थात माध्यम-कुंई       अबोला       देवकथा बोलतात तेव्हा...      
शुक्रवार, २० ऑगस्ट, २०२१
कुंपण
संबंधित लेखन
अन्योक्ती
कविता
समाज
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा