(बहिणाईची क्षमा मागून...) अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, जसा उभा दारावर, आधी करावा सलाम, तेव्हा मियते मोटर । अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, म्होटा कधी म्हनू नही अरे उदाच्या काडीला, सोटा कधी म्हनू नही । अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, नाही सोचनं बिचनं येड्या पायातली व्हान, म्हनू नको रे तोरन । अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, जसा कारल्याचा येल एक खुळं म्हनं गोड, बाकी सार्याले अकाल । अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, म्हनू नको रे बहावा, त्याले नही पान फूल, वाजि होयबाचा पावा । देखा सेन्सॉर सेन्सॉर, शेंग वरतून काटे, अरे वरतून काटे, मधी मठ्ठ सागर गोटे । ऐका सेन्सॉर सेन्सॉर, निर्हा पदाचा इचार, देते खोट्याले होकार, अन् खर्याले नकार । देखा सेन्सॉर सेन्सॉर, म्हनं फिल्लम सुधार आधी अक्कल उधार, त्यात पदाचा तेगार । अरे सेन्सॉर सेन्सॉर, वरी मोठा जादुगर याच्या पदाचा मालक; त्याच्यापुढी हे लाचार । असा सेन्सॉर सेन्सॉर, आधी 'देवा'चा इचार मर्जी माझी तू सांभाळ, तुवा मिळंल मोकार। - बहिराभाई पायधरी
- oOo -
‘वेचित चाललो...’ वर :   
अंतरीच्या या सुरांनी       गेले... ते दिन गेले       दशांशचिन्हांकित कविता आणि प्रमेय-प्रत्यंतर       लेखकजिज्ञासायोग       आद्य मराठी-सारस्वतांचा निघंटु       छोटीशीच आहे फौज आपुली       आज धारानृत्य चाले...       वेचताना...: जिज्ञासामूर्ती       जिज्ञासामूर्ती       न स्त्री स्वातंत्र्यमर्हती       धारयते इति धर्मः ?       स्वातंत्र्य आले घरा (उत्तरार्ध)       स्वातंत्र्य आले घरा (पूर्वार्ध)       वेचताना... : स्वातंत्र्य आले घरा       माझा बाप       स्वप्न-वास्तव-सत्ता      
गुरुवार, १३ जुलै, २०१७
अरे सेन्सॉर सेन्सॉर...
संबंधित लेखन
कविता
प्रासंगिक
विडंबन
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा