-
(कविवर्य वा. रा. कांत यांची क्षमा मागून) झुरळांची माळ पळे, अजुनि मम घरात भेट आपुली स्मरशी काय तू मनात ? पेरिता फडताळी तू थेंब त्या द्रवाचे कोण्या छिद्रात असे कोण बैसलेले हलकट ते झुरळ लपे छान सुशेगात त्या वेळी, ओट्यावर, आणि तयाखाली स्वर्णिमाच* जणू पसरे, भर दिवसा काली फिरत असे, टिच्चून ते, माझिया घरात हातांसह स्प्रेगनने तुवा लढताना हर्बलाचे करडे कळे, मळुनि लावताना मिशीधारी झुरळ तुज, खिजविते खलात** तू गेलास, सोडुनि ती माळ, काय झाले, सरपटणे ते तयांचे, अजुनि उरे मागे स्मरते ती, पलटण का, कधि तुझ्या मनात? - चिं. ता. क्रांत (ऊर्फ मंदार काळे)
- oOo -* स्वर्णिम अर्थात सोनेरी रंगाचे झुरळ
** खल आणि बत्ता जोडीतील
शुक्रवार, १८ सप्टेंबर, २०२०
कर्तव्यच्युत पेस्टकंट्रोलयोध्याप्रत...
संबंधित लेखन
कविता
विडंबन

मी लिंक टाकली
संसदीय निवडणुकांची धामधूम चालू असल्याने समाजमाध्यमांवर असणारे ट्रोल्स सक्रीय होत आहेत. सत्ताधार्यांच्या सोयीसाठी कोणत्याही मुद्द्याला हिंदू-मुस्लिम ...
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
झकासच
उत्तर द्याहटवा