(कविवर्य शंकर रामाणी यांची क्षमा मागून) टीव्ही लागले रे, टीव्ही लागले कुणाच्या घरातिल टीव्ही लागले रवीची प्रभा मंद अंधूकताना याने लावले रे, त्याने लावले! दिसा कष्टुनि जे जाहले श्रमी जन सारे अखेरीस सैलावले इथे कावलो मी, सर्व गलग्यामुळे मनी प्रार्थना, वीज घालवाच रे सुरू बातम्या या कुणाच्या घरी कुणी हास्यजत्रेत हो दंगले संत्रस्त मम मनाच्या तळीचे शिवीसूक्त हे ओठातुनि ओघळे - सतत त्रस्तमी (ऊर्फ मंदार काळे) - oOo -
( मित्रवर्य उत्पल व. बा. यांच्या सहकार्याने...) इथे पत्रकारितेची पडली शवे त्यावरी नफ्याची गगनचुंबी घरे स्क्रीन जयाचा बुद्धी शोषून घेतो त्या इडियटाचे पिसे लागले रे टीव्ही लागले रे...टीव्ही लागले... - oOo -
’वेचित चाललो...’ वर :   
माझा बाप       स्वप्न-वास्तव-सत्ता       साहित्याचे भवितव्य       चिमण्या - ३ : निरोप       अस्याः शुल्कं प्रदास्यन्ति नृपा       चिमण्या - २ : दुरावा       बेकी म्हणे...       चिमण्या - १ : सहजीवन       वेचताना... : चिमण्या       ‘लॉरेन्स आला रेऽऽ आलाऽ’ अर्थात माध्यम-कुंई       अबोला       देवकथा बोलतात तेव्हा...      
बुधवार, ३० सप्टेंबर, २०२०
टीव्ही लागले रे, टीव्ही लागले
संबंधित लेखन
कविता
विडंबन
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
व्वा व्वा
उत्तर द्याहटवाहे मागच्या प्रयोगांहून आवडले.
'घालवाच' व 'पत्रकारितेची' या शब्दांपाशी वाचताना रिदम जातो, तिथं शक्य असेल तर अजून चाचपडून बघावे...