
https://pixers.hk/ येथून साभार.
"डोंगराला आग लागलेली आहे... डोंगराला आग लागलेली आहे, आणि तू बटाटेवडा खातो आहेस...?" कविता सादर करणार्या कविने माझ्याकडे बोट दाखवले. मी दचकलो! बटाटेवडा निसटून चटणीमध्ये... आणि ड्रग्जचा व्हावा तसा मला चटणीचा ओव्हरडोस "... याला तूच जबाबदार आहेस!" ऐकणार्या चार जणांकडे फिरवून कविने बोट ममाझ्यावर रोखले. ’पण मी कुठे लावली ती आग?’ मी वड्यापासून तिखट चटणी निपटून काढत विचारले. "पण ती लागताक्षणीच विझवायला धावलाही नाहीस तू." कविने डोळे वटारत म्हटले. ’तू तरी कुठे विझवायला गेलास?’ मी हेत्वारोप कम व्हॉटअबाऊटरी असा दुहेरी राष्ट्रीय तर्क अनुसरला. "पण मी कवी आहे आणि कविता वाचतो आहे." कवी छाती फुगवून म्हणाला. ’मी ही खादाड आहे आणि बटाटेवडा खातो आहे.’ मी कवितेचे पुस्तक मिटले. - रमताराम - oOo -
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा