वेचताना... : उठाव उठाव चुंबन-चिकित्सा पाखरा जा, त्यजुनिया... दूरस्थ कुणी दे तुझ्या करी... अंतरीच्या या सुरांनी गेले... ते दिन गेले दशांशचिन्हांकित कविता आणि प्रमेय-प्रत्यंतर लेखकजिज्ञासायोग आद्य मराठी-सारस्वतांचा निघंटु छोटीशीच आहे फौज आपुली
विषयसंगतीमुळे हा लेख ’वेचित चाललो...’ या ब्लॉगवर हलवला आहे. तो इथे वाचता येईल.
- oOo -
स्थळः कुण्या एका घाटातील एक अनामिक, पण नयनरम्य धबधबाकाळः ऐन पावसाळ्याचा
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा